Spierweefsel

Spierweefsel kan zich samentrekken en weer ontspannen. Spieren zijn vastgehecht aan beenderen of gewrichtskapsels mits pezen. Dit maakt beweging mogelijk binnen het lichaam en van het lichaam. Spiercontractie vereist een goede bloedtoevoer zodat er genoeg zuurstof, calcium en voedingsstoffen aangebracht worden terwijl anderzijds afvalstoffen afgevoerd worden.

Er zijn drie soorten gespecialiseerde contractiele cellen, ook wel spiervezels genoemd:

skeletspieren / dwarsgestreept spierweefsel
gladde spieren / glad ( visceraal) spierweefsel
hartspier / hartspierweefsel

Dwarsgestreept spierweefsel of skeletspieren

Skeletspieren zorgen voor de beweging van de skeletbeenderen.
Dwarsgestreepte spieren treffen we ook aan in het aangezicht. Dwarsgestreepte spieren staan onder controle van de wil (willekeurige bewegingen) . Ze kunnen zich krachtig en snel samentrekken en kunnen ook langzaam reageren en langdurig aangespannen zijn. Er is altijd een periode van rust noodzakelijk. In werkelijkheid zijn de bewegingen inderdaad soms zeer precies, zoals bij schrijven, maar ze kunnen ook onbewust zijn bij reflexbewegingen vb. kniepeesreflex.
Microscopisch hebben ze een gestreept aspect. De spiervezels zijn cilindervormig met meerdere kernen.

Glad spierweefsel

Gladspierweefsel wordt ook het visceraal- of orgaanspierweefsel genoemd. Het is onwillekeurig spierweefsel: het werkt dus buiten onze wil om, we hebben er geen controle over. De spieren geraken nooit vermoeid, kunnen niet zo snel en krachtig samentrekken als het dwarsgestreept spierweefsel.
Microscopisch zien deze cellen er spoelvormig uit met slechts één centrale kern. De bundels spiervezels vormen spierbladen in de wanden van de holle organen.

Hartspierweefsel

Dit type spierweefsel komt enkel in de hartwand voor. Het heeft een speciale bouw die een tussenvorm is van dwarsgestreept- en glad spierweefsel. Net als de gladde spieren staat de hartspier niet onder controle van de wil, maar net als de skeletspieren vertoont het hartspierweefsel toch een dwarse streping.
Microscopisch ziet het hartspierweefsel er dwarsgestreept uit. Elke spiervezel heeft een kern en één of meer vertakkingen.